Kullanıcı Adı: Şifre    
   
  veya Üye olun | Şifremi unuttum
  Arama / Gelişmiş Arama  
   
Dosya
Mahmud Abbas
Ebu Mazen olarak tanınan Mahmud Abbas, 1935 yılında Filistin’de dünyaya geldi. 1948’de mülteci olarak Suriye’ye göç etti. Şam Üniversitesi’nde hukuk öğrenimi gördü. Moskova’daki Oriental Koleji’nde tarih doktorası yapan Abbas’ın tez konusu, Siyonist hareket ile Naziler arasındaki bağlantıydı. Katar’daki sivil servislerde personel müdürü olarak görev yapmaya başlayan Abbas, aynı dönemde Filistinli grupları yönetmeye ve örgütlemeye başladı. El-Fetih örgütünün kurucularından olan Abbas, 1968’de Filistin Ulusal Konseyi ile FKÖ Özel Komitesi’ne üye oldu. 1980’de Filistin Kurtuluş Örgütü’nün Ulusal ve Uluslararası İlişkiler Departmanı’nın başına geçti. 48 yıllık bir sürgünden sonra 1995’de Filistin’e geri dönen Abbas, 1996’da FKÖ Özel Komitesi’nin genel sekreterliğine seçildi. 19 Mart 2003’te ABD ve İsrail’in dayatmaları sonucunda Filistin lideri Yaser Arafat tarafından Filistin’in ilk başbakanı olarak atandı.
Filistin-İsrail çatışmasına barışçı bir çözüm bulunabileceğine inanan Ebu Mazen, özellikle barış hareketlerinde yer alan Yahudiler ile müzakerelerde bulunmaya 1970’lerde başlamıştı. 1993’de Körfez Savaşı’ndan sonra Suudi Arabistan’ı ziyaret eden ilk FKÖ yetkilisi olan Ebu Mazen, FKÖ’nün kriz sırasındaki tutumundan dolayı bütün körfez ülkelerinden özür dilemişti. Ebu Mazen, FKÖ’nün 1994’te işgal altındaki topraklara dönmesinden, Arafat tarafından başbakanlığa atanmasına kadar geçen dönem içinde, İsraillilere karşı esnek, Arafat’a karşı itaatkar ve tüm tecrübesine rağmen organize bir siyasi temelden yoksun oluşuyla bilinen ikincil bir figür olarak kaldı. Filistinliler tarafından renksiz, fırsatçı ve beyaz adamı hoşnut etmeyi istemek dışında kesin bir düşüncesi bulunmayan biri olarak görülen Ebu Mazen’in Reformist bir başbakan statüsüne gelmesi, Amerikalılar ve İsrailliler için memnuniyet verici bir olayken Filistinlilerin büyük çoğunluğu için kötü bir şakadan ibaretti.
Ebu Mazen’in performansını, kendisi dışındaki üç temel unsur belirleyecektir. Bunlar; Ebu Mazen’in güç merkezi olan El-Fetih’in lideri Arafat, yol haritasına getirdiği 14 çekinceyle İsrail’in esnekliğini azaltan Şaron ve bir ulus inşa etmeye ne hazımlarının ne de yeteneklerinin elvermediği Afganistan ve Irak’ta ortaya çıkan Bush ile ekibidir.

Paylaş Tavsiye Et