Kullanıcı Adı: Şifre    
   
  veya Üye olun | Şifremi unuttum
  Arama / Gelişmiş Arama  
   
Dosya
KEMALİZM’İN YENİ KEŞFİ: MUSTAFA
İn­san ol­mak ya­sak­tır!
Bu ya­sa­ğı biz­zat Mus­ta­fa Ke­mal mi koy­du, yok­sa da­ha son­ra onun üze­rin­den ik­ti­dar mü­ca­de­le­si ve­ren­ler mi? Va­ka şu: Bo­yu ve se­si dâ­hil ol­mak üze­re, Ata­türk’e ait her şey mit­leş­ti­ril­di. Kar­şı­mız­da ha­yal­le­ri, ih­ti­ras­la­rı, se­vinç ve kin­le­ri olan nor­mal bir in­san ye­ri­ne, Ho­me­rik bir ya­rı Tan­rı, hat­ta dü­pe­düz Pan­te­on’da otu­ran bir Ze­us var­dı.
1930’la­rın dün­ya li­der­lik mo­de­li­ne çok da ters düş­me­yen (Sta­lin, Mus­so­li­ni, Hit­ler…) bu mit­leş­tir­me ope­ras­yo­nu sa­de­ce Tür­ki­ye’de bu den­li ka­lı­cı ol­du. Fa­kat ar­tık ye­ni bir dün­ya ku­ru­lu­yor ve o dün­ya­da in­san po­tan­si­ye­liy­le uyum­lu bir yer al­mak is­te­yen Tür­ki­ye, mi­to­lo­jik ya­kın geç­mi­şin­den kur­tul­mak is­ti­yor. Mus­ta­fa fil­mi bu yön­de atıl­mış or­ga­ni­ze bir ilk adım. Sta­tü­ko­cu­la­rı kız­dır­mı­şa ben­ze­se de, sta­tü­ko­nun de­va­mı­na ya­ra­ya­cak bir adım.
H. Em­re Bağ­ce, Mus­ta­fa Ke­mal’in mü­ca­de­lelerle do­lu ha­ya­tı­nın yal­nız­lık ve mut­suz­luk­la da iç içe ol­du­ğu ger­çe­ği­ne işa­ret et­tik­ten son­ra, onu ve ben­ze­ri li­der­le­ri mit­leş­ti­ren ide­olo­ji­le­rin in­sa­nı nes­ne­leş­tir­di­ği­ni, oy­sa ma­ne­vi bir var­lık olan in­sa­nı mer­ke­ze al­ma­dık­ça in­san­ca bir dü­ze­nin ku­ru­la­ma­ya­ca­ğı­nı be­lir­ti­yor.
Ay­şe Hür, Mus­ta­fa Ke­mal’in Cum­hu­ri­yet ta­ri­hi bo­yun­ca to­tem­leş­ti­ril­di­ği­ni, La­ti­fe Ha­nım ro­ma­nı­nı ya­zan İpek Ça­lış­lar ile Mus­ta­fa fil­mi­ni çe­ken Can Dün­dar’ın “kut­sa­lı ko­ru­ma al­tı­na alan ta­bu­la­ra do­kun­ma cü­ret­le­ri” yü­zün­den afo­roz edil­dik­le­ri­ni söy­lü­yor. Ata­türk’e yö­ne­lik to­tem-ta­bu kod­la­rı­nı 1950’ler­den iti­ba­ren baş­ta DP ol­mak üze­re mu­ha­fa­za­kâr­la­rın da kul­lan­dık­la­rı­na işa­ret eden Hür, bu ta­bu­lar kalk­ma­dan nor­mal bir dev­let ve top­lum ola­ma­ya­ca­ğı­mı­zı vur­gu­lu­yor.
Be­kir Be­rat Özi­pek, Mus­ta­fa fil­mi­nin sa­nı­la­nın ak­si­ne res­mî ide­olo­ji­yi ye­ni bir am­ba­laj­la sun­mak­tan baş­ka bir şey yap­ma­dı­ğı­nı sa­vu­nu­yor. Cum­hu­ri­yet ta­ri­hi­nin en önem­li olay­la­rı­nın film­de bir iki cüm­ley­le ge­çiş­ti­ril­di­ği­ni söy­le­yen Özi­pek, res­mî ta­rih te­zi için­de ka­lı­na­rak bun­dan ile­ri­si­nin ya­pı­la­ma­ya­ca­ğı­nı be­lir­ti­yor. Ay­nı doğ­rul­tu­da A. Ke­mal Ber­say, “ulu ön­der Ata­türk” söy­le­mi­nin bu film­le ye­ni­den üre­til­di­ği­ne dik­kat çe­ki­yor. Ni­gar Bu­lut Tuğ­suz ise, ya­kın ta­ri­hin ger­çek­le­ri­ne az çok aşi­na bi­ri için hiç de il­gi çe­ki­ci ol­ma­yan Mus­ta­fa fil­mi­nin Ke­ma­list çev­re­ler üze­rin­de­ki de­rin et­ki­si­nin “zi­hin­sel kon­fo­run bo­zul­ma­sı”ndan kay­nak­lan­dı­ğı­nı vur­gu­lu­yor.
İn­san ol­mak zor­dur!

Paylaş Tavsiye Et