Tren kazalarını takip eden ‘Hükümette revizyon’ kehanetleri tutar mı bilinmez, ama kafalarda revizyon şart. AKP, seçim öncesi iddialarının aksine, ekonomi politikasını İMF’ye endekslemiş gözüküyor. Son çeyrek yüzyılda, İMF bütün dünyada bundan daha muti bir yönetime rastlamış değil. Dondurmayı üfleyerek yiyen bir yönetim!
Nedir İMF? Alacaklı ülkelerin dolaylı tahsildarı. Güya ana işlevi “uluslararası finans piyasalarında istikrar sağlamak”. Finans piyasaları her zaman dengesizliğe meyleder. Sebebi basit: Bu piyasalarda “gelecek”, onu bugün nasıl kırmakta (iskonto etmekte) olduğumuza bağlı bir gelecektir. Dolayısıyla, gelecek hiçbir zaman dengeli gelmez. Dengesizlik büyük ekonomileri, diyelim Amerikan ekonomisini, etkiliyorsa, hemen Federal Reserve (FED) devreye girer, faizleri ve vergi hadlerini düşürür. Fakat kriz Malezya’yı, Rusya veya Türkiye’yi vurmuşsa, İMF devreye girer, faizleri ve vergi hadlerini yükseltir. Böylece günü kurtararak ayı; ayı kurtararak yılı; yılı kurtararak on yılı berbat eder. İMF politikaları bugüne kadar sadece İsrail’de olumlu sonuç vermiştir ve oradaki başarının sebebi de İMF değildir.
Kapak konumuzu Türkiye’de artık kabak tadı veren atanmış/seçilmiş gerilimine ayırdık. Müslüman özneyi sözüm ona “kamusal alan”dan dışlamak, sadece demokrasi iddiasını gülünçleştirmiyor; toplumsal barış ve dayanışmayı da zedeliyor. Egemenliğin kayıtsız şartsız millete ait olduğunu dilinden düşürmeyen Bay Atanmış, demokrasi şöyle dursun, meşrutî oligarşiye bile razı değil.
Eylül dosyamız, en az tanıdığımız, en büyük komşumuza odaklı. Yavuz Sultan Selim’den itibaren, İran hep Osmanlıya bakarak dış siyasetini belirlerdi. Humeyni’den bu yana, Türkiye hep İran’a bakarak kendi politikasını belirler oldu. İkisinin beraberce dünyaya bakarak siyaset belirler hale gelmesi, bölgenin kaderini derinden etkileyecektir.
Komşular problemlerini kendi başlarına çözmezlerse, kabadayılara gün doğar!
Paylaş
Tavsiye Et