“Örnektir milletlere açtığımız yeni iz / İmtiyazsız, sınıfsız kaynaşmış bir kütleyiz / Uyduk görüşte bilgiye, gidişte ülkeye biz / Tersine dönse dünya yolumuzdan dönmeyiz.”
Totalitarizmin zirvede olduğu bir dönemde, modern Türklerin metafiziği 10. Yıl Marşı’nın bu dizelerinden beslendi. Dünya tersine döndü, totalitarizm zirveden düştü, biz yolumuzdan dönmedik.
Dönmedik ve bu nedenle Ece Ayhan’ın bir şiirinde ortaya koyduğu gibi “Biz Cumhuriyette hayvan gibi yaşadık.” Bu nedenle Oğuz Atay romanında “Niye böyle yaptın memleketim, niye azgeliştin?” diye sordu.
Hukukun darbe anayasası ve kurumlarına teslim edildiği bir ülkede insan gibi yaşanır mı? Gelişme olur mu? Adalet ve kalkınma vaat edenler “Bu Ülke”nin yaşadığı hukuk sorununun ne zaman farkına varıp, adım atacaklar?
Bu ay, dosyamızı Türkiye’de işçi olmanın anlamını sorgulamaya ayırdık. Ayşe Hür, Engin Yıldırım, Mutlucan Şahan, Melih Altınok, Sadık Ünay, Sayım Yorgun ve Şuayp Çalış tarihten bugüne Türkiye’de işçi olmanın yapısal sorunlarını yetkinlikle gözler önüne serdiler.
Mart sayımızda yine birbirinden önemli söyleşilerle karşınızdayız. Serap Yazıcı, Türkiye’deki hukuksuzluk sistemini; Cevat Özkaya, bir imkan olarak İslamcılık ideolojisini tartışıyor. Bu oylumlu söyleşilere ek olarak Z. Tuba Kor ve Neslihan Akbulut söyleşileri de dergimize renk katıyorlar.
Bu gündemde son söz Ziya Paşa’dan olsun: “Bed asla necabet mi verir hiç üniforma / Zerdüz palan ursan eşek yine eşektir.”
Paylaş
Tavsiye Et