NATO 4 Nisan 1949’da (Batılı ulusüstü kuruluşların hemen hepsinde öne çıkan ve Hıristiyan teolojisinde sembolik önem taşıyan 12 kuralına uygun olarak) 12 Batılı devlet tarafından kuruldu. Batılı “hür dünyayı” iki kutuplu sistemde kötülüğün timsali olan Sosyalist tehdide karşı korumak amacıyla, Kuzey Atlantik’in iki yakası bir araya getirildi. Kasım 1989’da Berlin Duvarı yıkılınca açılan gedikten özgürlük, liberal demokrasi ve piyasa ekonomisi Doğu’ya nüfuz etti. Kağıt üzerinde bakıldığında oluşabilecek, “NATO’nun hikmet-i vücudu ortadan kalktı” kanaatine nispet edercesine Doğu’daki eski hedef ülkelerini bağrına basarak büyüyen NATO bugün ABD-AB küresel rekabetinin müzakere zemini haline dönmenin eşiğinde.
Türkiye’nin NATO ile macerası Kore Savaşı’nın ertesinde ve dünyanın uzak ucunda dökülen kanlar pahasına başladı. NATO’nun ABD’den sonra en büyük askerî gücü olan Türkiye, üçüncü İtalya ile dördüncü Fransa’nın toplamına denk. NATO, dikkatini ve hevesini yönelttiği İslam dünyasına ulaşabilmek için Türkiye’yi üzerinden geçebileceği bir köprü olarak kullanma arayışında. İslam dünyasında, özellikle Irak krizinde sergilediği evrensel değerlere uygun ve ilkeli politika ile tarihsel derinliğini yeniden kazanan, AB ile tam üyelik müzakerelerine başlama noktasına gelmiş ve ABD ile çok yönlü stratejik ortaklık ilişkisini bir arada yürüten Türkiye’nin, dinamik dış politikası ile İstanbul Zirvesi’ne ev sahipliği yapması tesadüf değil.
Paylaş
Tavsiye Et